คำว่าเรา ถูกเจ้าเตะเข้าป่า
หมดวาสนาต่อกันตั้งนาน
แต่มื้อนี้ คือโงหากัน
อ้ายฝันแม่นบ่
บ่แม่นฝันดอกนะอ้ายจ๋า
น้องตั้งใจมาร่วมฝันกันต่อ
สี่ห้องหัวใจยังมีน้องบ่
อยากฟังคำอ้าย
สิให้อ้ายลืมน้องได้จั่งใด๋
รอยเท้าที่ใจยังบ่ทันหาย
กะเจ้านั่นตั่ว เป็นคนฝากไว้
เหยียบมัน คักแหน่
ได้ฟังคำฮู้ว่าอ้ายเจ็บหลาย
คงบ่เหลือแล้วคำว่าแคร์
มาขอโทษให้อภัยน้องแหน่
ยังเป็นฮักแท้
หรือน้องกะแค่ของเก่า
เคยฝันว่าสิได้กอดฮอดมื้อตาย
แต่ผลสุดท้าย
เจ้าให้อ้ายกอดความว่างเปล่า
น้องกลับมาแล้ว
กลับมาฟื้นฟูฮักเฮา
ชดเชยคืนวันแสนเศร้า
คำว่าเราขอใช้อีกครา
ต้องขอโทษที่เฮ็ดนำบ่ได้
ขอให้ผ่านไปเถาะเนาะอ้ายว่า
อ้ายได้มีคนใหม่เข้ามา
ร่วมฝันกับอ้าย
น้องผิดเองขอให้อ้ายโชคดี
นับจากมื้อนี้สิบ่มากวนใจ
ยิ้มผ่านน้ำตาแล้วปล่อยมืออ้าย
ขอบคุณมากมายที่เคยฮักกัน
เคยฝันว่าสิได้กอดฮอดมื้อตาย
แต่ผลสุดท้าย
เจ้าให้อ้ายกอดความว่างเปล่า
น้องกลับมาแล้ว
กลับมาฟื้นฟูฮักเฮา
ชดเชยคืนวันแสนเศร้า
คำว่าเราขอใช้อีกครา
ต้องขอโทษที่เฮ็ดนำบ่ได้
ขอให้ผ่านไปเถาะเนาะอ้ายว่า
อ้ายได้มีคนใหม่เข้ามา
ร่วมฝันกับอ้าย
น้องผิดเองขอให้อ้ายโชคดี
นับจากมื้อนี้สิบ่มากวนใจ
ยิ้มผ่านน้ำตาแล้วปล่อยมืออ้าย
ต่อจากนี้น้องสิเฮ็ดจั่งใด๋
บ่มีหม่องไป แต่อย่าห่วงน้องเลย